ป่าช้าแห่ง(ซาก)สัตว์
พระพุทธพจน์ตรัสแก่ภิกษุทั้งหลาย " ดูก่อนภิกษุทั้งหลายเธอจงดูกายอันเปื่อยเน่านี้เถิด! มันอาดูรไม่มีความสะอาดมีสิ่งสกปรกไหลเข้าไหลออกอยู่เสมอถึงกระนั้นก็ตามมันยังเป็นที่พอใจปราถนายิ่งนัก ของผู้ที่ไม่รู้ความจริงในข้อนี้ " " ภิกษุทั้งหลายร่างกายนี้ไม่นานนักหรอกก็คงจะนอนทับถมแผ่นดิน ร่างกายนี้เมื่อปราศจากวิญญาณครองแล้ว ก็จะถูกทอดทิ้งเหมือนดั่งท่อนไม้และท่อนฝืนที่ไร้ค่าอันหาประโยชน์มิได้เหมือนคนเขาทิ้งเสียแล้วโดยไม่ใยดีฉะนั้น " " ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย อันว่าร่างกายนี้สะสมไว้แต่ของสกปรกโสโครกมีแต่สิ่งที่เป็นปฏิกูลไหลออกจากทวารทั้ง ๙ มี ช่องหู,ช่องจมูก เป็นต้น เป็นที่อาศัยของสัตว์เล็กสัตว์น้อยเป็นป่าช้าแห่งซากสัตว์นานาชนิด เป็นรังแห่งโรค เป็นที่เก็บมูตรคูตเน่า อุปมาเหมือนถุงหนังซึ่งบรรจุเอาสิ่งโสโครกต่างๆ เข้าไว้แล้วซึมออกมาอยู่เสมอๆ เจ้าของกายจึงต้องชำระล้างขัดดูวันละหลายครั้ง
เมื่อเว้นจากการชำระแม้เพียงวันเดียวหรือสองวันกลิ่นเหม็นก็ปรากฎ เป็นที่น่ารังเกียจเป็นที่น่าขยะแขยง " " ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ร่างกายนี้เป็นเหมือนเรือนซึ่งสร้างด้วยโครงกระดูกมีหนังและเลือดเป็นเ้ครื่องฉาบทาที่มองเห็นเปล่งปลั่งดูยูดยาดนั้นเป็นเพียงผิวหนังเท่านั้นเหมือนมองเห็นความงามของหีบศพอันวิจิตรตระการตาผู้ไม่รู้ก็ติดในหีบศพนั้นแต่ผู้รู้เมื่อทราบว่าภายในแห่งหีบอันสวยงามนั้นมีสิ่งของเป็นปฏิกูลที่น่ารังเกียจ "
บุคคลย่อมต้องพลัดพรากจากสิ่งของที่รักที่พึงพอใจเป็นของธรรมดา เราจะหลีกเลี่ยงมิได้
" อานนท์เอ๋ย! ชีวิตนี้ย่อมต้องมีความพลัดพราก เสื่อมสลายและแตกดับไปเป็นธรรมด่า จะปราถนามิให้เป็นอย่างที่มันควรจะเป็นนั้นไม่พึงหวังได้! ทุกสิ่งทุกอย่างดำเนินไป เคลื่อนไปสู่จุดสลายอยู่ทุกขณะ " " ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย! ร่างกายนี้เป้นเหมือนเรือนที่สร้างด้วยโครงกระดูกมีหนังและเลือดเป็นเครื่องฉาบทา
ที่มองเห็นเปล่งปลั่งผุดผาดนั้นเป็นเพียงผิวหนังเท่านั้นเหมือนมองความงามของหีบศพอันวิจิตรงดงามตระการตาผู้ไม่รู้ก็ติดใจในความงามของหีบศพ สำหรับผู้รู้ไม่มีความพอใจในหีบศพเพราะว่าข้างในหีบนั้นคือเป็นของปฏิกูลฉะนั้นจงอย่าได้ตั้งอยู่ในความประมาทเถิด!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น